poharatać

poharatać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIIIa a. IIa, poharataćam || poharataćaczę, poharataća || poharataćacze, poharataćają || poharataćaczą, poharataćany {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'dotkliwie skaleczyć coś, kogoś w wielu miejscach': {{/stl_7}}{{stl_10}}Poharatał sobie ręce. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'zniszczyć coś, tnąc, łamiąc, dziurawiąc itp. w wielu miejscach': {{/stl_7}}{{stl_10}}Poharatał nożem wszystkie siedzenia w przedziale. {{/stl_10}}