poharatać

poharatać
poharatać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIIIa a. IIa, poharataćam || poharataćaczę, poharataća || poharataćacze, poharataćają || poharataćaczą, poharataćany {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'dotkliwie skaleczyć coś, kogoś w wielu miejscach': {{/stl_7}}{{stl_10}}Poharatał sobie ręce. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'zniszczyć coś, tnąc, łamiąc, dziurawiąc itp. w wielu miejscach': {{/stl_7}}{{stl_10}}Poharatał nożem wszystkie siedzenia w przedziale. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • poharatać — dk I, poharataćam, poharataćasz, poharataćają, poharataćaj, poharataćał, poharataćany 1. posp. «poranić, dotkliwie skaleczyć w wielu miejscach» Poharatać rywala nożem. Poharatać sobie szkłem nogę. 2. posp. «pociąć, podziurawić, połamać,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”